Staying Inspired

Εμεις βαψαμε, πολύ...πάρα πολύ! 

Ολο το Σαββατοκυριακο, και ηταν δυσκολο γιατι δεν το ειχαμε αποφασισει, τουλαχιστον οχι ολοι.(π.χ.εγω).

Προσθεταμε λιγο λιγο επιπλέον κομμάτια, τοιχο τοιχο. και εγινε τελικα ενα πολυ μεγαλο project που μας βρηκε αδυναμους. Νευρολογικα εννοω,και οχι όλους, μόνο καποιους (π.χ. εμένα).

Μην τα πολυλογώ που λεει και μια φίλη, Σάββατο πρωί, αγορα των απαραιτητων, ολα καλα.

 Μετα επιστροφή σπιτι, τα τακτοποιησαμε ολα σε μια γωνιά λες και θα περιμεναμε τους επαγγελματίες και οτι εμας τελειωνει εκει ο ρολος μας.

 Αναβάλλοντας το project για την επομενη πρωι πρωι αφου ειχαμε και την Κ.Δευτέρα και νομιζαμε προλαβαινουμε, (άλλοι φίλοι θα πήγαιναν Γλυφάδα, άλλοι Ψυρρή, άλλοι Νεα Μακρη, αλλα εμείς εκεί αμετανόητοι, με πείσμα και ορμή, αποφασισμένοι να βάψουμε εσωτερικά το σπιτι), ετοιμαζόμαστε για να παμε στο πρωτο παρτυ γενεθλίων της βαφτιστήρας μου. Τουρτίτσα ετοιμη απο την προηγουμενη, καλή παρεα, εξαιρετικό φαγητό, περασαμε τελεια, πολυ χαρα.

Και μετα η επιστροφή στην πραγματικότητα.

Και ενώ είχα δει τα λίτρα μπογιας που αγορασαμε, και κουβαλήσαμε, δεν μου ειχε φανεί πολύ.

Μας πήρε δυο μέρες, ολοκληρες, και πολυ κόπο. 

Εγώ ξεκίνησα χαρούμενη και κεφάτη, δεν κράτησε πολύ, γιατι αλλο να λες και αλλο να κάνεις. Να λες, μα πως μου φαινοτανε εμένα καλη ιδέα; και γιατι στις διαφημίσεις και στις ταινίες αλλιώς δείχνει; Όλοι ειναι χαμογελαστοί, καθαροί και κεφάτοι; Και γιατι εγω ειμαι κατσουφιασμενη , απογοητευμένη γιατι όλο διορθώνω λάθη, πεπεισμένη ότι όλα θα πανε στραβά και με δυο κατεστραμμένες φόρμες;

Ας ειναι καλα οι συνεργατες (βλ.οικογενεια) που ηταν εκεινοι κεφατοι μεχρι τέλους, οχι μονο στην αρχη όπως εγώ.Και ολα έγιναν, και πετυχε κιόλας, και εγινε όμορφο το πίτι με λίγα λάθη, ενα τοιχο με χαλια χρωμα που δεν πέτυχε αλλα υποσχεθηκα οτι θα επανελθω δριμύτερη!! Καποια στιγμή....

Σήμερα φτιάξαμε μπισκοτάκια αλμυρά. Το σπίτι άργησε να βρεί την βραδυνή του ηρεμία, όλοι άργησαν να γυρίσουν.

Τα έφτιαξα .Τα έβαλα σε ενα βάζο με ωραία κορδέλα και έχουμε κατι για το ποτό μας. Προτίμησα να βάλω σπόρους κολιανδρου στα μισά που αρέσουν στο Γιάννη και σπόρους κυμινου στα αλλα μισά που αρέσουν σε μένα.

Σε όλα όμως έβαλα parmigiano reggiano στη ζύμη.

Ειναι απλή και πετυχαίνει παντα.

Υλικά

1 φλ.βουτυρο (προτιμήστε με 70% ελαιόλαδο)

3/4 φλ.τυρι σκληρό τριμμένο ( παρμεζανα, ρεγκάτο κ.α.)

3 φλ.αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κρόκο αυγού

1κ.γλ. Αλάτι χονδρό

1 κ.γλ.baking powder

Κοσκινιζουμε το αλεύρι  και προσθέτουμε όλα τα αλλα υλικά ζυμώνονται να γίνει μια μαλακή ζύμη. Προσθέτουμε αν θελουμε σπόρους κυμινου, γλυκανισου κ.α. 

Φτιάχνουμε μπαστουνακια και τα κόβουμε στο επιθυμητό μέγεθος, η ανοίγουμε φύλλο 3 εκ. και κόβουμε με κούπ-πατ.

Αλειφουμε με γάλα η ασπράδι αυγού και πασπαλίζουμε με σουσάμι, κυμινο ( το πιο αγαπημένο), γλυκανισο, κολιανδρο η τυρι, οι επιλογές ειναι αμέτρητες.

Ψήνουμε σε προθερμασμενο φούρνο πάνω και κάτω αντίσταση 175°C για 15' να ροδισουν.

Φύγαμε. Όχι πολυ μακρυά.

Μείναμε εδώ, https://www.agiannorema.gr και ήταν τέλεια.

Πολυ ησυχία, φανταστικό βουνό πάνω απο την κρεβατοκάμαρα μας. 

Τέλειο πρωινό, αξέχαστο κεικ σοκολάτας. Ευχαριστούμε Άννα που ερχόσουν δυο (!!!) φορές την ημέρα και μας άφηνες σκεπασμένες πιατέλες  με τα φανταστικά σου γλυκά.

Σκι! Χρονια είχα να το ευχαριστηθω τόσο!

Μπορεί η συνταγή να ειναι η ίδια αλλα δεν πετυχαίνει παντα να γεμίσεις χαρά κατεβαίνοντας.

Και εγω αυτή τη φορά ήμουν πολυ καλά, έκανα τις κατεβασιες μου χορεύοντας.

Με κοιτούσαν που χορευα, αλλα εγω ήμουν πολυ χαρούμενη για να με νοιάζει.

Πολυ ομίχλη που έφευγε και ερχόταν, καλούτσικο χιόνι, λίγος κόσμος.

Μέχρι και γάμος στην εκκλησουλα της κορυφής έγινε.

Νύφη με πουπουλένιο, αθλητικό άσπρο μπουφάν και μπότες του σκι, μπουκέτο στο χέρι με λουλούδια και τούλι στο καρεκλάκι του lift.

Πολυ γέλιο, μεγαλη χαρά.